[Szlaki górskie] Warto nie spać w nocy. Wschód słońca na Baraniej Górze

Naszą wędrówkę rozpoczęliśmy około godziny drugiej w nocy na Pietraszonce w Istebnej, tuż obok chatki AKT "Watra". Chatka prowadzona jest przez Akademicki Klub Turystyczny Watra, działający przy Politechnice Śląskiej w Gliwicach od 50 lat i jest jednym z nielicznych takich miejsc w Beskidzie Śląskim. Niestety, ze względu na nocną porę wędrówki nie mieliśmy okazji wejść do tego obiektu.

Na Pietraszonce wchodzimy na szlak czerwony, który jest fragmentem Głównego Szlaku Beskidzkiego. Po kilkudziesięciu minutach marszu dochodzimy do schroniska PTTK "Przysłop" pod Baranią Górą. Obecny obiekt jest drugim w tym miejscu, wybudowanym w latach 70. XX wieku. Co ciekawe, pierwotny budynek schroniska powstał pod koniec XIX wieku. Był to drewniany domek myśliwski arcyksięcia Fryderyka Habsburga, zbudowany w 1897 jako baza wypadowa do polowań na głuszce. W 1985 stary, pohabsburski budynek, wyłączony już wcześniej z użytku turystów, rozebrano i przeniesiono do Wisły na ulicę Lipową, gdzie stoi do dziś, jako siedziba Oddziału PTTK w Wiśle.

Obecne schronisko na Przysłopie również ma ciekawą historię. PTTK postawiło go latach 1973-1979, w związku z nasilającym się ruchem turystycznym. Jest ono murowane, trzypiętrowe. Przez kilkanaście lat budynek niszczał, co miało zły wpływ na usługi w nim świadczone. Na szczęście kilka lat temu schronisko przejęli nowi dzierżawcy, którzy mocno je odnowili - budynek ocieplono, zmieniono też wystrój jadalni, pokojów oraz innych pomieszczeń. Co ważne, do pokojów stawiono też nowe łóżka, odświeżono również łazienki. O dobrym prowadzeniu obiektu przez nowych dzierżawców może świadczyć fakt, że w rankingu miesięcznika n.p.m. z 2019 roku zajął on wysokie miejsce. Po sprawdzeniu "Przysłopu" w jeden z weekendów w 2019 roku możemy stwierdzić, że schronisko nie odstaje od obiektów w Alpach.

Co ciekawe, na polanie obok schroniska niegdyś znajdowała się skocznia narciarska. Obiekt nazywano popularnie "Ślązaczką". Jej gospodarzem był powstały w 1928 r. "Śląski Klub Narciarski" z siedzibą w Katowicach, który zresztą wkrótce swą liczebnością wysunął się na czoło wszystkich klubów narciarskich, zarejestrowanych w PZN. W zorganizowanych na tym obiekcie Narciarskich Mistrzostwach Śląska na rok 1928-1929 startowała cała ówczesna elita polskich skoczków, z Bronisławem Czechem i Stanisławem Marusarzem na czele.

W późniejszych latach na baraniogórskiej skoczni skakali głównie członkowie założonego w 1929 r. Baraniogórskiego Śląskiego Klubu Narciarskiego z siedzibą w Istebnej. Po wojnie skakano tu już znacznie mniej, a ze względu na utrudniony dostęp nie organizowano też większych zawodów. Nieremontowany obiekt z roku na roku niszczał coraz bardziej, aż w końcu drewniany rozbieg grożący zawaleniem rozebrano w 1977 roku.

Po krótkim postoju na "Przysłopie" i wypiciu ciepłej herbaty naszą wędrówkę kontynuowaliśmy szlakiem czerwonym. Po około godzinie mogliśmy dojść do szczytu Baraniej Góry. Dotarliśmy do niego kilkanaście minut przed wschodem słońca. Wiało, mocno zmarzliśmy, ale widoki około godziny 6.00 odpłaciły nam te niedogodności - wschód słońca był niesamowity! A cała wędrówka liczyła niecałe półtora godziny... Warto było!